Ήταν ένα Παρασκευοσάββατο ωραίο. Ακούγεται κλισέ αλλά πέρασα καλά. Μόνο που έχω κάποιους προβληματισμούς και θα τους μοιραστώ.
Παρασκευή κλασσικά είχα δουλειά ως το απόγευμα. Μετά πήγα για καφεδάκι και ποτό με 3 φίλους (str8 και βαρείς που δεν ξέρουν για μένα). Τώρα θα μου πείτε τι δουλειά έχω με αυτούς. Έτσι είναι οι φίλοι, ταιριάζουν όταν είναι διαφορετικοί. Περάσαμε καλά. Γελάσαμε, μιλήσαμε, σχολιάσαμε. Στο διπλανό τραπέζι κάθονταν δύο κοπέλες που δε ντρέπονταν να δείξουν τη σεξουαλικότητά τους. Αγκαλιάζονταν (σεμνά πάντα), παίζανε με τις μύτες τους (τι γλυκό) κτλ κτλ. Οι φίλοι μου (μιας και ψιλοαγάμητοι str8 αν και ο ένας είναι πολύ ωραίος) εντυπωσιάστηκαν και ξαφνικά βρέθηκα να το σχολιάζω μαζί τους, χωρίς παρόλα αυτά εμένα να μου προξενεί εντύπωση. Και όμως, βρέθηκα να σχολιάζω κάτι που δε θα ήθελα να κάνουν σε μένα.
Κάποια στιγμή ήρθε το θέμα στα πολιτικά και από τα πολιτικά καταλήξαμε στο gay parade και gay pride. Όπου για άλλη μια φορά το έπαιξα (σχεδόν) ανίδεος ενώ θα μπορούσα να πρωτοστατήσω σε άλλη συζήτηση. Και αναρωτιέμαι. Είμαι υποκριτής; Είμαι δειλός; Τι είμαι; Ποια είναι η σχέση μου με αυτούς τους ανθρώπους; Με θεωρούν "φίλο" τους, μου εκμυστηρεύονται πράγματα και εγώ δε μπορώ καν να τους εκμυστηρευτώ ότι είμαι γκέι. Θεωρώ βέβαια πως κάποια πράγματα φαίνονται και τόσα χρόνια έχουν καταλάβει (μιας και ποτέ δε μιλάω για γκόμενες) αλλά λόγια σταράτα ΓΙΟΚ.
Το Σάββατο σηκώθηκα αργά. Άραξα σπίτι. Η αλήθεια είναι πως αισθανόμουν λίγο αποδυναμωμένος και κουρασμένος. Το βράδυ βγήκα πάλι με μια str8 παρέα. Για άλλη μια φορά έκρυψα τη σεξουαλικότητα μου.
Τελικά κάνω σωστά; Να ντρέπομαι ή όχι; Και αν το δηλώσω ανοιχτά;
Καλή κυριακή σε όλους.
25 σχόλια:
Για μενα οχι δεν κανεις σωστα
-Η δεν χρησιμοποιεις την σωστη λεξη και ειναι απλα γνωστοι σου οι οσοι προανεφερες οποτε δεν εχει σημασια να τους εκμυστηρευτεις το οτιδηποτε
-Η τοτε για μενα κανεις ενα τεραστιο λαθος. Αν και εχω αναλυσει για ποιον λογο δεν πιστευω στην φιλια παρα μαλλον στην σωστα χρονισμενη αυτοεκμεταλευση υπαρχουν στην ζωη σου καποια ατομα τα οποια θα ερθουν πιο κοντα σου και θα τα εχεις σε διαφορετικη εκτιμηση κτλ.
Αν πραγματικα αυτα τα ατομα τα ονομαζεις φιλους σου και κατεχουν μια πραγματικη ξεχωριστη θεση και ειναι οι οσοι προανεφερες τοτε ναι για μενα ειναι μεγαλη μ*λακια να μην το εχεις πει. Αλλωστε αν δεν μπορεις να εισαι ειλικρινης μαζι του ή αν ενδομυχα ξερεις οτι θα σε απορριψουν καλυτερα να κοψετε τις σχεσεις σας μια ωρα αρχιτερα.
Υποτιθεται πως ο θεσμος της φιλιας εγκειται στην εμπιστοσυνη και στην αληθεια, so... κανε την προσθεση
Η ερώτηση που κάνεις είναι εξαιρετικά δύσκολη. Κι εγώ σε παρόμοια περίθπτωση τα ίδια ακριβώς κάνω και δε νιώθω καθόλου περήφανος για τον εαυτό μου. Τι να πω; Ίσως κάποια μέρα βρούμε το θάρρος να το λέμε χωρίς πρόβλημα!
Λοιπόν μικρό μου σύννεφο,
Εγώ έχω 1000 + 1 λόγους να πιστεύω στη φιλία (όχι την παντοτινή, αιώνια, των παραμυθιών και του Hollywood) την αυθεντική.
Το 90% των φίλων μου είναι str8, ίσως γιατί στα νιάτα μου τις περισσότερες φορές ήμουν αποδεκτός όπως είμαι απο αυτούς παρά τους gay "φίλους" οι οποίοι προσπαθούσαν να μου υυποδείξουν πως να φέρομαι πως να παίρνομαι κλπ κλπ.
ίσως πάλι γιατί δεν κρίνω τους ανθρώπους από το τι κάνουν στο κρεβάτι τους οπότε δεν με ενδιαφέρει αν κάποιος είναι str8 ή gay για να είναι φίλος μου.
Λοιπόν, επειδή εγώ μπήκα φέτος σε αυτή τη διαδικασία (αν ίσως το διάβασες σε παλαιότερη ανάρτησή μου) πρέπει να σου πώ πως δεν είναι εύκολο, καθόλου. Μπορεί να το έγραψα με χιούμορ αλλά το πόσο έτρεμα εγώ το ξέρω.
Όμως κοίτα, οι φίλοι μου είναι άτομα που παίζουν ρόλο στη ζωή μου από 5-20 χρόνια (ανάλογα του πότε γνωριστήκαμε).
Κατά βάθος ξέρουν όλοι για μένα, και όχι μόνο γιατί δεν μπήκα ΠΟΤΕ στο τριπάκι να τους παραμυθιάσω με γκόμενες και "έλα ρε μαλάκα πήγε σε ένα μπουρδέλο χτές και ήταν μια..." , αλλά γιατί όσο και αν νομίζουμε πως είμαστε 1000% srt8 looking/acting υπάρχουν πολλά πράγματά που μας "δίνουν" και ρε πούστη μου σε μια τελική δεν είναι και κακό, ας απενοχοποιηθούμε επιτέλους!!!!
Γνώμη μου είναι να τους το πεις. Εντάξει τώρα μιλάω εκ του ασφαλούς που πήγα 31 για να αρχίσω να μπαίνω στη διαδικασία.΄Όμως θα νοιώσεις ελεύθερος πίστεψε με και αυτό είναι το σημαντικότερο που θα είχες να κερδίσεις.
Αααα και το σημαντικότερο.
Αν δεν το πάρουν καλά, αν ξεκόψουν, αν εξαφανιστούν ΜΗΝ τους κατηγορήσεις αγόρι μου, και ΜΗΝ τους θυμώσεις γιαυτό τους το φέρσιμο. Μεγαλώνουμε σε μια κοινωνία που την ομοφυλοφιλία την θεωρεί και την "διδάσκει" (άπο άμβωνως, τηλεοράσεως, σχολείου κλπ) ως κοινωνική και βιολογική αμαρτία. Μέσα σε αυτό το κλίμα μεγαλώνουμε και αν δεν ήμασταν ομοφυλόφιλοι οι ίδιοι δεν θα ήμασταν τόσο ανεκτικοί πίστεψε με (άλλωστε το πόσο επικριτικοί είμαστε οι ίδιοι με τους ομοίους μας τα λέει όλα).
Όσο επιζητείς, όπως κι εγώ, το δικαίωμα να σε αποδεχτούν, αναγνώρισε τους το δικαίωμα να σε απορρίψουν. Όχι γιατί το αξίζεις αλλά γιατί δεν έμαθαν, δεν μπορούν να κάνουν κάτι άλλο.
Εγώ έχω την τύχη η συντριπτική πλειοψηφία των φίλων μου να είναι άτομα με παιδεία και ανοιχτά μυαλά, και πιστεύω πως όλους θα πάει καλά.
Σου εύχομαι απο την καρδιά μου να πάνε όλα όπως τα θές.
Καλή σου μέρα και σε ευχαριστώ που κάθε σου ανάρτηση με βάζει σε διαδικασία σκέψης.
Οι προλαλήσαντες εξουρανός και μαλέρ με καλύψαν, έχω μόνο να προσθέσω ότι: νομίζω βοηθάει αν κάποιος από τους δύο γονείς μας -συνήθως είναι η μητερα- κάποια στιγμή το μάθει. Ρισκάρουμε την "αποδοχή" υποτίθεται αλλά αγάπη σαν την μητρική δεν υπάρχει. Εγώ φέτος αναγκάστηκα να της το πω ευθαρσώς οταν οι γονείς του (πλεον) πρώην μου με απειλούσαν ότι θαρθουν να της το πουν εκεινοι. Με αγκαλιασε και μου'πε οτι παντα της με εμπιστευεται και ειναι περηφανη για μενα. Αυτο αρκει για να αντιμετωπισεις την κακοηθεια της κοινωνιας, το πιθανο "φτυσιμο" από "φιλους" και τα πισωπλατα ακομη σχόλια. Μα αν ειναι πραγματικοι φιλοι σου, πρεπει ήδη να σε ξερουν τοσο καλα και να σε αγαπουν ωστε να το γνωριζουν κι αυτο ε;;
Να το πεις μόνο όταν είσαι έτοιμος!
Δεν είναι υποκρισία. Φόβος είναι και δικαιολογημένος γιατί δεν είναι κάτι εύκολο...! Αλλά κάποια στιγμή θα δεις κι εσύ ο ίδιος ότι θα θες να τους το πεις! ;)
Καλή εβδομάδααααα!
Αν και με έχουν καλύψει όλοι οι άλλοι, ένα θα σου πω.
Το πότε και αν θα το πεις είναι δικό σου θέμα και εξαρτάται από το πως νιώθεις εσύ γι' αυτό.
Το σημαντικό είναι πως οι άνθρωποι που είναι δίπλα μας και τους αποκαλούμε φίλους, είναι γιατί μας δέχονται ως άτομα, γι' αυτό που είμαστε και όχι με βάση τη σεξουαλικότητα μας.
Δεν κάνεις τίποτα λάθος. Είναι λογικό να φοβάσαι. Μην πιέζεις τον εαυτό σου. Αλλά αν είναι πραγματικοί φίλοι θα συνεχισουν να σε αγαπάνε. Κι εγώ ζορίστηκα αρκετα να το πω στον, εδώ και 13 χρόνια, κολλητό μου. Η αντιδραση του; "Σιγά, αυτό ήταν όλο;"
Μετά από αυτό γίναμε ακόμα καλύτεροι φίλοι.
Τα παιδιά τα είπαν όλα. Είναι φόβος για το τι θα επακολουθήσει. Πως θα το πάρουν κλπ. Ακόμη να το ξεπεράσω και εγώ και δεν ξέρω πότε θα γίνει. Αν είναι όντως φίλοι, θα μπουν στη διαδικασία και θα σκεφτούν, οπότε θα πάνε όλα καλά. Αν πάλι, δεν πάνε, μην ανυσηχείς, απλά δεν είναι σε θέση να κατανοήσουν, δεν σημαίνει ότι πάυουν να σε αγαπούν.
Σας ευχαριστώ όλους για τα σχόλιά σας.. Κάποιες ίσως επιπλέον παράμετροι...
*ότι αφενός με τους συγκεκριμένους είμαστε 7 χρόνια "φίλοι", 7 χρόνια στα οποία φυσικά εγώ δεν έχω φλερτάρει ποτέ με γκόμενα κτλ κτλ οπότε αν θέλετε το έχουν ίσως υποψιαστεί
*αφετέρου, προφανώς δεν είναι τελικά τόσο φίλοι μου ή τόσο απαραίτητοι ώστε να θέλω να τους το πω με το ζόρι.
Οπότε δηλαδή αξίζει να το πεις σε τέτοιους ανθρώπους (που δεν είναι από τους καλούς σου φίλους) ή όχι...;
Ε;;;
Καλή εβδομάδα σε όλους.. Ελπίζω να σας μπήκε καλά... Εμένα έτσι και έτσι :(
Νομίζω ότι τα σχόλια σε αυτό το ποστ είναι κορυφαία.
Έχω καλυφθεί πλήρως και επίσης συμφωνώ με αυτό που λες στο τέλος, μόνο αν μέσα σου νοιώσεις ότι αυτοί οι φίλοι είναι σημαντικοί στην ζωή σου, θα τους το πεις. Εκ πείρας, αυτό.
Και κάτι τελευταίο, κάνε αυτό που κάνω εγώ, όταν έρχεται παρόμοια συζήτηση στο προσκήνιο, σαν αυτήν που ανέφερες στο ποστ: είτε μείνε παγερά αμέτοχος, υποδηλώνοντας έτσι πως δεν συμφωνείς, είτε πες απλά, συγγνώμη, διαφωνώ. Εγώ αυτό κάνω πλέον.
Update:
Πες το σε όποιον θεωρείς πως αξίζει να το μάθει...
Είναι κάτι δικό σου που δεν αφορά κανέναν παρά εσένα και όποιον θες εσύ να το μοιραστείς! :)
ΓΙ'ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΘΑ ΔΙΑΦΩΝΗΣΩ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΡΟΛΑΛΗΣΑΝΤΕΣ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΟΤΙ ΔΕ ΖΟΥΜΕ ΣΕ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΑΓΓΕΛΙΚΑ ΠΛΑΣΜΕΝΗ Η ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΗ ΝΑ ΑΠΟΔΕΧΤΕΙ ΤΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ. FOOLISH ΜΟΥ, ΤΟ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΜΑΣ ΑΦΟΡΑ ΕΜΑΣ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥΣ. ΔΕΝ ΕΧΩ ΑΚΟΥΣΕΙ ΚΑΝΕΝΑΝ ΣΤΡΕΙΤ ΝΑ ΦΩΝΑΖΕΙ "ΝΑΙ! ΕΙΜΑΙ ΣΤΡΕΙΤ, ΛΑΤΡΕΨΤΕ ΜΕ". ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΛΟΓΙΚΗ,ΔΕΝ ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΕΙ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΜΕ ΚΑΒΛΩΝΟΥΝ ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΩ ΚΑΝΕΝΑΝ ΛΟΓΟ ΝΑ ΤΟ ΔΗΛΩΣΩ. ΤΟ ΑΝ ΕΙΣΑΙ ΔΙΦΟΡΕΤΙΚΟΣ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΕΝΕΡΓΕΙΣ,ΠΟΥ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ, ΠΟΥ ΕΚΦΡΑΖΕΣΑΙ. ΟΙ ΤΑΜΠΕΛΕΣ ΟΠΩΣ "ΣΤΡΕΙΤ", "ΓΚΕΙ", "BY" ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΚΕΝΟΥΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΞΕΧΩΡΙΣΟΥΝ ΔΗΛΩΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΤΟΥΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ. ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΩ ΚΙΝΔΥΝΕΥΩ ΝΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΩ ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΛΕΓΟΜΕΝΟ "GAY COMMUNITY" ΑΛΛΑ ΔΕ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΓΙΑΤΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΑΝΗΚΑ ΣΕ ΑΥΤΟ.
Θυμάμαι τις πρώτες φορές που προσπάθησα να μιλήσω σε κάποιους φίλους/φίλες! Ήταν από τις δυσκολότερες στιγμές που βίωσα ως gay! Εμπιστεύθηκα στην αρχή πολύ δικά μου άτομα! Παιδιά που μοιραζόμασταν την καθημερινότητα μας και ήξερα πως με εκτιμούν για αυτά που κάνω/πιστεύω/δείχνω, για τις επιλογές μου γενικά και όχι γι’ αυτό που είμαι χωρίς να αποτελεί επιλογή μου.
Ανήκω στους τυχερούς που δεν αντιμετώπισαν την απομάκρυνση και το φόβο από τους άλλους.
Πλέον έχω φτάσει στο σημείο να το έχω εκμυστηρευτεί (πόσο άσχημα νιώθω που λέω αυτή τη λέξη... σαν να αναφέρομαι σε κάτι κολάσιμο) ακόμα και σε άτομα που μου έδειχναν ότι είναι ομοφοβικοί. Ήταν όμως αυτή η ερώτηση που κάνεις που με ώθησε στο να τους μιλήσω. Και πίστεψέ με, κανείς τους δεν με αντιμετώπισε με άσχημο τρόπο! Αντιθέτως, με τους περισσότερους από αυτούς οι σχέσεις μας έγιναν πιο αληθινές και βαθιές! Πλέον μπορούν να ερμηνεύσουν κάποιες αντιδράσεις μου και νιώθω ότι με καταλαβαίνουν απόλυτα... Το νιώθω! Το βιώνω! Δυο-τρεις μάλιστα από τους πλέον «ομοφοβικούς» μπήκαν στη διαδικασία να με ακολουθήσουν σε gay-club για να αποδαιμωνοποιήσουν το gay lifestyle.
Ίσως να χρειαστεί να τους δείξεις ότι δεν άλλαξε κάτι. Ίσως να χρειαστεί να τους βοηθήσεις να καταλάβουν ότι τελικά δε διαφέρουμε και πολύ...
Πάντως όποια απόφαση κι αν πάρεις, να έχεις πίστη στον εαυτό σου! Να δείχνεις ότι είσαι σίγουρος και για αυτό που λες και κυρίως γι’ αυτό που είσαι! Θα το κάνεις πολύ πιο εύκολο και γι’ αυτούς να επεξεργαστούν την πληροφορία που θα τους δώσεις... Γιατί -πίστεψέ με- φοβίζει... Αν τους βοηθήσεις όμως να σε εμπιστευθούν ξανά, τότε θα έχεις κερδίσει πραγματικούς φίλους (στους οποίους εγώ πίστευα, πιστεύω και θα πιστεύω)
Σε φιλώ γλυκά και σου εύχομαι να πάνε όλα καλά!!
Α, ναι, αυτό ξέχασα να το αναφέρω. Όπως λέει και ο Phoebus, πιστεύω κι εγώ στους φίλους. Δόξα τω Θεώ, έχω τουλάχιστον 2 πολύ καλούς φίλους.
@fallen angel : σίγουρα οι απόψεις σου είναι σεβαστές παρότι διαφορετικές από την πλειοψηφία..! και σίγουρα δε ζούμε σε ένα αγγελικά πλασμένο κόσμο!
@φοιβουλινάκι : καλά τα γράφεις. καταλήγω πως στο οτι όταν το νιώσω αναγκαίο, σε βαθμό που θα εμποδίζει τις σχέσεις μας θα το πω.
(φυσικά δεν αναφέρομαι στους στενούς μου φίλους που ξέρουν έτσι,, αυτό το γράφω για όλους..)
σας φιλώ γλυκά,
καλό βράδυ,
θα επανέλθω σύντομα με το επόμενο ποστ.
Καλησπέρα συννεφάκι μου!
Οι μεγάλες εκμυστηρεύσεις συνεπάγονται και μεγάλα ρίσκα. Αν πραγματικά νιώθεις ότι είσαι έτοιμος να τους το πεις, κι ακόμα πως εκείνοι είναι ώριμοι αρκετά να το ακούσουν, μη διστάσεις. Το ζητούμενο είναι να μην πληγωθείς από ανθρώπους που αρνούνται το διαφορετικό. Νομίζω το ένστικτό σου σε κάτι τέτοια διλήμματα είναι ο καλύτερος σύμβουλος.
Καταρχάς νιώθω καλυμένος 100% από τα προηγούμενα σχόλια.
Από κει και πέρα, το ιδανικό θα ήταν να το πεις, επειδή όμως ξέρω πολύ καλά (νομίζω όλοι μας) πόσο δύσκολο μπορεί να είναι αυτό, θα συμφωνήσω με όλους, ότι θα το κάνεις όταν και αν νιώσεις έτοιμος.
Όμως από κει και πέρα θεωρώ αυτονόητο ότι σε συζητήσεις που αφορούν γκέι λεσβίες και μη σου πω γενικότερα μειονότητες δε θα παίρνεις το μέρος των "κάφρων", γιατί αυτό θα ισοδυναμεί με το να προσβάλεις την ίδια σου τη φύση και υπόσταση.
f Cloud, με τα νέα δεδομένα, θα έλεγα ότι δεν χρειάζεται να το πείς, εκτός αν το έχεις μεγάλη ανάγκη και δεν αντέχεις άλλο. Εγω αυτό θα έκανα, όπως και κάνω.
Φιλιά!!!!
Καλό βράδυ!
FALLEN ANGEL γιατί έσβησες το σχόλιο σου;
Όπως και να χει έγραψες:
"κάφρος αρσενικό ή θηλυκό
* Κάποιος που δρα χωρίς να λαμβάνει υπ' όψη του τα συναισθήματα των άλλων.
Συγγενικές λέξεις
* καφρίλα
Συνώνυμα
* άξεστος
* απολίτιστος
* αφιλότιμος
Υ.Γ Επειδη καποιοι bloggers χρησιμοποιουν εκφρασεις χαριν εντυπωσιασμού,χωρις να γνωριζουν την ερμηνεια των λεξεων,τους παραπεμπω στον Μπαμπινιώτη με την ελπιδα καποια στιγμη να μαθουν να χειριζονται σωστα την Ελληνικη γλώσσα. Ευχαριστω. "
..το οποίο μάλλον αναφερόταν σε μένα.
Σε ενημερώνω λοιπόν ότι αυτό ακριβώς εννοούσα με τη λέξη κάφρος όταν τη χρησιμοποιούσα. Εννοούσα δηλαδή άτομα χωρίς ευαισθησίες που κάνουν προσβλητικά σχόλια ελαφρά τη καρδία προς κοινωνικές ομάδες(πχ γκέι), αδιαφορώντας εντελώς για το πώς μπορεί να νιώθουν οι ομάδες αυτές.
Είναι θεμιτό να έχεις διαφορετική άποψη από τη δική μου (ενδεχομένως), ωστόσο δεν υπάρχει λόγος, κατά τη γνώμη μου, να προσπαθείς να ειρωνευτείς τον άλλο, γιατί αυτό τελικά μόνο εσένα μειώνει ως συνομιλητή.
Υγ: Επίσης οφείλω να συστήσω πριν προβούν κάποιοι σε συμβουλές πάνω στη χρήση της ελληνικής γλώσσας καλό θα ήταν να μάθουν να γράφουν με μικρά γράμματα και αργότερα ίσως μάθουν να βάζουν και τόνους :)
για να το σβησω σημαινει οτι εκρινα εκ των υστερων οτι ηταν λαθος.Αλλα μιας και το θίγεις, θεωρω οτι δεν πρεπει να πεφτεις στο επιπεδο των "κάφρων" οπως τους αποκαλεις γιατι ετσι τους βαζεις και συ σε μια ομαδα και γινεσαι και συ ρατσιστικός με τη σειρά σου.Το ζητουμενο ειναι οτι το εσβησα. no hard feelings.
ο προβληματισμός σου αυτός με καλύπτει απόλυτα. βιώνω την ίδια κατάσταση και δεν ξέρω πως να αντιδράσω. κι εγω νιώθω ότι είμαι ο χειρότερος υποκριτής. φοβάμαι, ντρέπομαι, καταρρακώνομαι. αξίζεί;
@tovene :
όπως θα συμπέρανες και από εδώ, απλά αν νιώσεις ότι θες να τους το πεις, για οποιοδήποτε λόγο, είτε γιατί σκας, είτε γιατί εμποδίζει τη σχέση σας, είτε είτε είτε, μη διστάσεις...
αυτοί θα χάσουν!
δηλαδή εσύ τους το είπες;!!
Σε αυτούς που με νοιάζει και τους έχω αρκετά συχνά γύρω μου τους το έχω ήδη πει.
Απλά δε θεωρώ πως πρέπει να το λέω δεξιά και αριστερά σαν στοιχείο ταυτότητας (όνομα + ιδιότητα)
Δημοσίευση σχολίου