Σήμερα στη δουλειά και παλεύοντας να φτιάξω τον υπολογιστή μου, μάτωσα λίγο το δάχτυλό μου. Έτρεξε λίγο αίμα. Πανικοβλήθηκα. Με έπιασε μία ζαλάδα, μία αίσθηση ενοχής. Πίστευα ότι θα αρχίσω να μολύνω τον κόσμο γύρω μου. Ναι. Το αίμα μου ήταν εκεί και ήταν μολυσμένο. Πήγα και το έπλυνα εξαντλητικά. Τώρα που έχω γυρίσει σπίτι κοιτάω τη μικρή πληγή και αναρωτιέμαι πως έτσι θα είναι η ζωή μου από δω και στο εξής. Μία πληγή. Που θα ανοίγει και θα κλείνει και θα μεταβάλλει τη διάθεσή μου και εμένα.
Βγήκα στο μπαλκόνι.
Μυρίζει η νύχτα απόψε γιασεμί...
Πάρε με, ΔΕ μ αγκαλιάζεις και σβήνω...
11 σχόλια:
Δεν μπορώ να σου πω ότι δεν θα αισθανόμουν το ίδιο.. Δεν έχχω συμβουλές εδώ έτοιμες από το σεντούκι μου, είναι η αλήθεια. Ούτε λόγια takeaway παρηγοριάς.. Σκέψου μόνο μήπως η πληγή αυτή σε κάνει πιο δυνατό τλκ..
Tι περνας ουτε καν μπορω να το φανταστω, εμενα θα με επιανε τρελλη κριση καθε φορα.
Κάτι τέτοιο θα ένιωθα κι εγώ και ίσως και περισσότερο.
Τουλάχιστον θα γίνεις πολύ δυνατός με αυτή την υπόθεση, είτε το θέλεις, είτε όχι.
@f cloud μου, δύσκολο να σε καταλάβει κάποιος που δεν ξέρει πως είναι τα πράγματα. Η ζωή σου θα είναι καλύτερη απο όσο φαντάζεσαι. Οι πληγές κλείνουν, αρκεί να θέλουμε να τις κλείσουμε.
hug...
Οι πληγές κλείνουν. Πόσο αργά ή γρήγορα δε μπορώ να στο πω, δε γνωρίζω, αλλά κλείνουν. Είσαι ιδιαίτερα ευαίσθητος και γι'αυτό νιώθεις τον πόνο πιο έντονα. Άσε το άρωμα απ' το γιασεμί να σε γλυκάνει. Σκέψου πως κι εκείνο είναι ένα μικρό, τρυφερό λουλούδι, εύθραυστο και ευπαθές. Κι όμως, με τον τρόπο του επιβιώνει...
Γλυκέ συνεφούλη, πιστεύεις οτι υπάρχει κάποιος που δε θα είχε φρικάρει κανονικά και με το νόμο με κάτι τέτοιο; Προσωπικά είμαι σίγουρος οτι θα είχα βουτήξει τον υπολογιστή στη χλωρίνη.
Και (κινδυνεύοντας να φανώ εντελώς χαζοχαρούμενος τώρα) στην τελική, το αίμα απολυμαίνεται, και οι πληγές καλύπτονται. Τα λένε οινόπνευμα και χανζαπλάστ. Απλά έχεις να προσέχεις λιγάκι παραπάνω.
Αγκαλίτσα...; :-)
Φιλαράκι, θα συμφωνήσω με όλους τους προηγούμενους.
Κι εγώ μάλλον έτσι θα αντιδρούσα.
Ο κόσμος μας όμως κινδυνεύει πολύ περισσότερο από άλλου είδους "μολύνσεις" που δεν αντιμετωπίζονται με καλό ξέπλυμα με νερό ή αντισηπτικό.
Οπότε απλά θα είσαι όσο προσεκτικός χρειάζεται και τίποτα παραπάνω.
Τώρα σκάσε ένα χαμόγελο. :)
Δικαιολογημένη η αντίδρασή σου. Δυστυχώς όμως, όσο σκληρό κι αν είναι αυτό, πρέπει να προσπερνάς αυτές τις 'πληγές' και να συνεχίζεις...
ασε το γιασεμι να κλεισει τις πληγες σου...τουλαχιστον θα σου μεινει τ αρωμα του και θα γινει η πληγη μοναχα μια αναμνηση...
*συννεφουλη σε λενε?κοιταξε λιγο τον ουρανο και θα καταλαβεις πως τιποτα δεν ποναει περισσοτερο αποσο του επιτρεπουμε να μας πονεσει...*
οι φιλοι σου τα συννεφα μου το μαθαν αυτο...
τα φιλια μου
Θα προχωρήσω ένα βήμα παρακάτω αυτό που είπε ο mahler76...
Φρόντισε να μην αφήνεις την ψυχούλα σου να μολύνεται, γιατί αυτή είναι που γιατρεύεται πιο δύσκολα...
Το σώμα βρίσκει τρόπους και κλύνει τις πληγές και το αίμα ξεπλένεται. Η ψυχούλα σου, όμως, ο μοναδικός θησαυρός που μας ξεδιπλώνεις εδώ, είναι ό,τι πιο ευαίσθητο έχεις!
Μην αφήσεις κανέναν να την μολύνει και κυρίως μην το κάνεις εσύ στον εαυτό σου!
@equili : σε ευχαριστώ. σιγά σιγά έχω συνηθίσει. ελπίζω ότι θα γίνω και πιο δυνατός
@x-oyranoy : κρίση δε λες τίποτα... αλλά εσύ είσαι και υπερβολικός και από μόνος σου, οπότε.. :) φιλιά
@κωστάκη : thank u, φιλάκια!
@hfaiwstiwna : hug u too!
@tulipitsa : Κοιτώντας την πληγή που πλέον έχει κλείσει, νιώθω πως πέρασε αλλά με σημάδεψε..
@dantouli : μου χε λείψει η e-hug σου!
@goody : :-@
@mahler : σου χαμογελώ διάπλατα :)
@revqueer : και συνεχίζει και συνεχίζει, σα τη duracell!
@in-the-sky : welcome! όντως το γιασεμί είναι αυτό που με έκανε να ξεχάσω...
@φοιβάκο : δεν ξέρω σε τι κατάσταση βρίσκεται η ψυχή μου.. το ψάχνω... φιλιά!
Δημοσίευση σχολίου