Παρασκευή 18 Απριλίου 2008

Επιστροφή

Είναι δύσκολο να επιστρέφεις. Πόσο μάλλον όταν έμαθες να ζεις κάπως αλλιώς. Πόσο μάλλον όταν έχεις εκτεθεί στα μάτια κάποιων και πλέον θα σε βλέπουν διαφορετικά. Είναι δύσκολο να πρέπει να προσπαθείς να κάνεις τα ίδια συμβατικά καθημερινά πράγματα όταν νιώθεις ότι δε μπορείς ξανά να είσαι ο ίδιος.
Έτσι νιώθω και εγώ. Νιώθω ότι έχασα αυτό που είχα μόνο εγώ. Νιώθω πως πλέον όλοι μπορούν να δουν μέσα μου. Ποτέ δε μου άρεσε οι άλλοι να ξέρουν τα πάντα για μένα. Κρίμα. Θα πρέπει να βρω κάτι άλλο τώρα.
Το να είσαι ξαπλωμένος χωρίς να ξέρεις τι γίνεται και από τη μία στιγμή στην άλλη να ξυπνάς και να προσπαθείς να εξηγήσεις στους άλλους και στον εαυτό σου είναι δύσκολο. Ευτυχώς κάποια φορά αυτοί οι άλλοι στο κάνουν πιο εύκολο μιας και καταλαβαίνουν και αποδέχονται τα πράγματα πιο γρήγορα απόσο θα περίμενες. Οπότε δεν έχεις παρά να προχωρήσεις μπροστά.
Τι άλλαξε τόσον καιρό; Τίποτα μάλλον.

9 σχόλια:

Hfaistiwnas είπε...

Άλλαξε το ότι είσαι εδώ!! Χαίρομαι πολύ που επέστρεψες στην μπλοκόσφαιρα!!!! Μας έλλειψες πάρα πολύ!! Μπορεί να μην σου αρέσει να λες τα πάντα για σένα, αλλά σκέψου ότι δεν έχεις να φοβάσαι και να κρύβεσαι απο κάτι/ κάποιον τώρα... θα έχεις άτομα να μοιραστείς ότι θες...
και αν το θες τόσο πολύ, θα βρείς κάτι άλλο να κρύψεις.. :) Είσαι καλά και αυτό έχει σημασία!
Χαίρομαι πάρα πολύ που είσαι εδώ...
τα φιλιά μου!!!

mahler76 είπε...

Πόσο πολύ χαίρομαι που επέστρεψες!!!
Ελπίζω να είσαι όσο καλύτερα γίνεται. Σε αγαπάμε πολύ και σε σκεφτόμασταν τόσο καιρό. Θα περιμένουμε νέα σου.

Είδωλο είπε...

Δε θελω να με πεις περιεργο, αλλα τι εγινε τι συνεβη?
Γιατι αυτο?

Τι γινεται τωρα?

* ειμαι πολυ ανακριτικος ε?

Aviator είπε...

Τις καλησπέρες μου!!! Το γεγονός οτι γράφεις μας χαροποιεί, το γεγονός οτι εκφράζεσαι είναι μια απόδειξη οτι έχεις καρδιά και μεγάλη δύναμη.

Είναι πολύ ευχάριστο που σε έχουμε κοντά μας! Υπομονή χρειάζεται πάντα και αισιοδοξία. Η αλλαγή καμιά φορά χρειάζεται χρόνο.

Φιλιά πολλά!

Κώστας είπε...

Μην ξεχνάς ότι δεν είμαστε εδώ για να κρίνουμε ο ένας τον άλλο, αλλά για να μοιραστούμε τις μοναξιές μας..

Ανώνυμος είπε...

Παρόλο που δεν γνωριζόμαστε, θέλω να ξέρεις οτι σε διαβάζω και εγώ φίλε, και θέλω πολύ να μαθαίνω πως τα πάς. Κρατά καλά.

tovenito είπε...

ειλικρινά χαίρομαι πάρα πολύ που επέστρεψες και μας έγραψες κιόλας! καταλαβαίνω απόλυτα αυτό που λες. νιώθεις ότι δεν έχεις πλέον κάτι δικό σου. σαν να σου κλέψαν την ψυχή σου. νομίζω όμως ότι είναι παροδικό και θα περάσει. φιλί, αγκαλιά, φιλιά

One Happy Dot είπε...

Χαίρομαι πολύ που είσαι και πάλι εδω! Συμφωνώ με ολα οσα έχουν ηδη ειπωθεί και όπως σου έγραψα στο προηγούμενο Post σου, θα μπαίνω κάθε μέρα να διαβάζω οσα θέλεις εσυ να μοιραστείς!Σου στέλνω την αγάπη μου μαζί με ενα τεράστιο χαμόγελο και κράτα εσυ ότι θέλεις περισσότερο! :)

Sound Of Freedom είπε...

Welcome Back!! ;)